سال گذشته دولت تصمیم گرفت مبلغ دیه را بالا ببرد ، آیا واقعا هدفش او چه بود ، بخاطر مردم و بازماندگان افرادی که عزیزی بر اثر تصادف از دست می دهند ، یا بخاطر منافع گروهی ، یا شاید هم بدلیل کمبود های هزینه ای دولت ، انگیزه و هدف برای من مشخص است ؛ برای شما خود تحقیق کنید ، نمی خواهم در دهان شما حرف قرار دهم ، چون درک و شعور اجتماعی مردم ایران بسیار بالا ست و بخاطر عشق و علاقه به میهن گذشت تحمل می کنند .
تازه یک مدتی بود که به اصطلاح کار شناسان در تلویزیون می آمدند و نظر می دادند که باید این اندازه شتر بعنوان خون بها یا دیه بدهند و شتر باید دارای چه خصوصیاتی باشد و از کجا آن را بیاورند و قیمت شتر ها در کشور متفاوت است و چاق و لاغر بودن آنها و با کمبود شتر مواجه می شویم و شتر از جنوب آورده شود یا از شرق ، نر باشد یا ماده ، کرایه حمل شتر ها و کجا آنها را نگهداری کنند و از جنوبی ارزان بفروشند شرق کشور با قیمت پایین نمی فروشند و چند نفر شتر باشد و چند سا له و هزاران حرف حدیث دیگر که واقعا متعجب مانده بودم اینها مگر از تاریخ آمدند که اینگونه حرف می زنند و با انگار نمی دانند مگر در ایران چقدر شتر وجود دارد و .....
امروز من جهت بیمه خود روی خود به یکی از شرکت های بیمه مراجعه کردم و دیدم که نرخ بیمه بسیار بالا رفته و به فکر فرو رفتم ، گفتم خدایا بعضی از مردم توانایی مالی دارند و مشکل ندارند ، اما افرادی که تنها سرمایه آنان یک پیکان فرسوده ، از رده خارج شده که تنها از طریق آن امرار معاش می کند چکار کند .
به خانه بر گشتم و پیش خودم فکر کردم بهتر است یک محاسبه ای بکنم و ببینم که یک کار گر ، که در هر وضعیت آب و هوایی کار می کند و سرما و گرما و ناملایمات و سختی و مشقت های زیادی هم متحمل می شود و اگر بخواهد با این حقوق زندگی کند و هزینه های غذا ، اجاره خانه ، هزینه تحصیل بچه ها ، لباس و ده ها نیاز طبیعی دیگر اگر بطور متوسط ماهانه چهار صد پنجاه هزار تومان دریافت کند ، در طول سی سال خدمت رقت بار یکصد و شصت دو هزار تومان حقوف در یافت می کند . و بگذریم که در طول این دوران خدمت چه رنج هایی خواهد برد .
حال میخواهم مطابقت کنم که اگر همان کار گر رنج کشیده ماشین او را زیر بگیرد ، خانواده او می تواند یکصد بیست میلیون تومان از بیمه در یافت کند .
اما دیگر آن کار گر شرمنده خانواده نمی شود و سی سال رنج و مشقت و ....... تحمل نمی کند و با مرگ خود ورثه او می تواند زندگی بهتری داشته باشد .
و به نفع خانواده می باشد می تواند پول دیه در به حساب بانک بعنوان سپرده قرار دهد و ماهیانه بطور متوسط قریب به دو میلیون تومان سود بگیرند و هیچگونه دغدغه ای هم ندارند و تنها فقدان پدر خانواده است که آنهم می توانند تحمل کنند .
اما جای بسی تاسف که دولت به مرگ آدم ها بهای بیشتری می پردازد تا زنده ماندن آنها و نمی توان نام آن را عدالت اسلامی گذاشت و خوشبختانه اسلام دین عدالت و رحمت است و لی متولیان و مسئولان مشکل مدیریتی دارند و ضربه آن متوجه مردم می شود .
و متاسفانه مرده ما ارزش بیشتری از زنده ماندمان دارد و گناه آن به گردن آنهایی است که به آنان مسئولان نظام می گویند .
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
